บทแรก
เงาสามแสง |
“เป็ดน้อย”
คนเราย่อมมีความใฝ่ฝันแตกต่างกันไปต่างๆนานา มีความใฝ่ฝันสารพัด แล้วแต่สิ่งแวดล้อมจะชักนำไป
ความใฝ่ฝันแรกของผมเท่าที่นึกออกก็คือ จะหาวิธีอย่างไร ที่จะเป็นอมตะ ......... คือ ไม่ตาย
แต่พอนานๆ ไป ก็รู้ว่าฝันเฟื่อง ... ถ้าฝันต่อจะเป็นบ้า !
แล้วก็มาฝันที่จะเป็นหมอ เพราะเก่งดีและได้ช่วยชีวิตคน
แต่วิชาคำนวณของผมมันเลิศล้ำเกินไป ... ได้ 7/100 ความฝันของนายแพทย์ก็เลยเป็นโคม่า เข้าไอซียูไปตามระเบียบ
แล้วก็ฝันอีกหลายอย่าง อยากเป็นทหาร อยากเป็นทูต อยากเป็นฮีโร่อย่างโรบินฮู้ด ... จำไม่ได้ว่าอยากเป็นผู้หญิงหรือเปล่า
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่มันเร้นลี้เข้าไปอยู่เบื้องหลังความใฝ่ฝันมาตลอดโดยไม่รู้ตัว .... คือความเป็น “คนหนัง?”
“คนหนัง” หมายความว่าเป็นคนทำหนัง จะโดยสาขาอะไรก็แล้วแต่ แต่เป็นคนหนังก็บรรลุความใฝ่ฝ้นแล้ว
ผมเรียนหนังสือในช่วงซีเครียดของชีวิตที่โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา .... ก็คงพอจะรู้อยู่มั้งว่า นักบวชเขาเข้มงวดอย่างไร
แต่เขาก็มีหนังจอใหญ่ให้ดูทุกวันพฤหัส ที่ศาลเฉลิมกว้างของเรา
จากวันพฤหัสไปถึงวันพุธต่อมา เรื่องราวของหนังที่ดูมาก็เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์หรือกล่าวถึงมาโดยตลอด
พอหลาย ๆ อาทิตย์ หลาย ๆ เดือน หลาย ๆ ปี เข้า เรื่องราวก็ทับถมกันเป็นกองพะเนิน
มันก็ซึมเข้าไปโดยไม่รู้ตัว
พอจบ ม.8 ปฏิกิริยาก็เกิดขึ้น
เพราะต้องคิดแล้วว่า เมื่อจบแล้วจะเรียนอะไรต่อ
มีความคิดอยู่อย่างเดียวเท่านั้น ว่าจะเรียนอะไรต่อ
จะไปเรียน Drama ที่ U.C.L.A. (
ก็ติดต่อเขาไป เพื่อศึกษาระเบียบการและ I Twenty.
สอบ ม.8 เสร็จ ก็หน้าบานไปแจ้งความจำนงกับพ่อ
พ่อก็ไม่ว่าอะไร แต่ให้ลองสอบมหาวิทยาลัยเมืองไทยดูก่อนซิ .... caliber ถึงหรือเปล่า
ก็เลยไป entrance คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร เพราะชอบศิลปากร และเป็นคณะเดียวที่ไม่มีคำนวณและวาดรูป
ดันสอบติด ... ที่หนึ่งเสียด้วย
เอาผลสอบมาโชว์ให้พ่อดูอย่างภาคภูมิใจ
เตรียมตัวตั้งใจจะแพ็กกระเป๋าไปอเมริกา
พ่อเรียกไปหา และพูดสั้น ๆ
“สอบได้แล้วก็เรียนไปสิ จบแล้วค่อยไปเรียนต่อก็ได้ ไปตอนนี้ไกลหูไกลตา จะเสียผู้เสียคน”
ก็เลยกลายเป็นนักโบราณคดี ป่าดงพงพีเราก็กล้านอน นอนไปซะห้าปี
นับว่าเป็นบุญคุณของพ่ออย่างใหญ่หลวง
เพราะสามารถมีทุกอย่างเท่าที่มีอยู่ในขณะนี้ได้
ครูบาอาจารย์ สถาบัน เพื่อน ความรู้ และความเข้าใจในกำพืดของตนเองและเพื่อนร่วมชาติ
สิ่งนี้จะหาไม่ได้ ถ้าไปเรียนที่ U.C.L.A.
คนเรานั้นถูกลิขิตมาแล้ว ตามดวงดาวและผลกรรม
ยังมีต่อ...
No comments:
Post a Comment